Święty Wit

Święty Wit, cs. Muczenik Wit (ur. koniec III wieku w Mazzara na Sycylii, zm. ok. 304) – męczennik chrześcijański orazświęty Kościoła katolickiego i prawosławnego, zaliczany do Czternastu Świętych Wspomożycieli.

Życiorys

Wit był synem pogańskiego Sycylijczyka Gelasa, który piastował godność senatora miasta Mazzara (Mazara del Vallo), ale Wit wychowany został w duchu chrześcijańskim przez jego piastunkę Krescencję i jej męża Modesta. Gdy Wit miał siedem lat (według niektórych podań dwanaście), jego ojciec dowiedział się o wierze syna i usiłował go od niej odwieść schlebianiem i pogróżkami, a gdy to nie odniosło skutku, postawił go przed namiestnikiem. Chłopiec, mimo użycia tortur, nie porzucił Chrystusa i ostatecznie został przekazany cesarzowi Dioklecjanowi. Ten według podań rzucił go na pożarcie lwom, ale Wit uczynił przed zwierzętami znak krzyża, a te położyły się uległe przed nim.

Święty Wit został ugotowany w kotle z wrzącym ołowiem, a następnie rzucony dzikim zwierzętom i rozciągany na katowni.

Patronat

Wit jest patronem aktorów, aptekarzy, epileptyków, histeryków, górników, taksówkarzy, karczmarzy, zwierząt. Jest patronemCzech i Saksonii, a także wielu miast, szczególnie w Austrii i Bawarii.

Czczenie Świętego Wita jest także bardzo ważne dla Serbów, którzy obchodzą Dzień Świętego Wita (Vidovdan).

Dzień obchodów

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 15 czerwca.

Cerkiew prawosławna wspomina męczennika Wita dwukrotnie:

• 16/29 maja, tj. 29 maja według kalendarza gregoriańskiego
• 15/28 czerwca, tj. 28 czerwca według kalendarza gregoriańskiego (Vidovdan w Serbskim Kościele prawosławnym).

Ikonografia

Święty przedstawiany jest jako chłopiec w bogatym stroju, z liściem palmowym w ręce na znak jego męczeństwa, często też z lwem.